Produkcija: Crnogorsko narodno pozorište

Scena studio

Tekst: Viktora Lodata
“Žena koja se igra”

Režija: Dušanka Belada

Scenograf: Ivanka Vana Prelević

Kostimograf: Gordana Bulatović

Kompozitor: Marija Mitrović

Lektor: Jelena Šušanj

Izvršna produkcija: Janja Ražnjatović i Jelena Milošević

Igraju: Zoran Vujović, Slavko Kalezić, Branka Otašević; Slobodan Marunović i Nebojša Šofranac – glasovi iz off-a, Hana Jovićević i Pavle Bogićević

Viktor Lodato je američki dramski pisac i romanopisac. Roman “Matilda Savič”, za koji je dobio nagradu američkog PEN-a, proglašen je „selindžerskim čudom prvog romana“, a Christian Science Monitor, Booklist i The Globe and Mail proglasili su ga najboljom knjigom godine. Priče i eseji Viktora Lodata objavljeni su u časopisima The New Yorker, The New York Times, Granta i Best American Short Stories. Dobitnik je stipendije Guggenheim fondacije i Nacionalne zadužbine za umjetnost. Za pozorišno djelo dobio je nagradu Weissberger za predstavu “Matična kuća” i nagradu američkog PEN-a za Arlington (saradnja sa kompozitorkom Polli Pen). Njegovi dramski tekstovi postavljeni su na scenama kao što su Vineyard Theatre, Theatre of Louisville, Manhattan Theatre Club, The Guthrie Theatre, Villiamstovn Theatre Festival, American Conservatori Theatre i Primari Stages.

“Žena koja se igra” je drama zasnovana na čudnom istorijskom incidentu iz 1911. godine. Italijanski slikar sa prebivalištem u Francuskoj krade “Mona Lizu“ iz muzeja Luvr, a zatim živi sa slikom dvije i po godine u pariškom potkrovlju. Kroz seriju monologa, predstava zamišlja život Vinćenca Peruđe, kradljivca Đokonde,odgodina provedenih u potkrovlju do njegovog kasnijeg života u Italiji. Pored glavnog junaka, radnju ovog komada upotpunjuju i likovi čije se sastav kreće od italijanskog monaha iz 15. vijeka do francuskog modernog umjetnika Marsela Dišana.

Zašto nas Đokonda i dalje proganja? Čemu je ona svjedočila tokom istorije? Šta nam Đokonda ima reći o našim srcima?

• 

• 

• 

•