Izvor: nationalgeographic.rs

Leonardo da Vinči transformisao je mapiranje iz umjetnosti u nauku.

Primjenjujući matematičke proračune i mjerenje, Leonardo je kreirao prelijepu i praktičnu mapu Imole – dovoljno tačnu da se i danas pomoću nje možete kretati ovim gradom.

Početkom 16. vijeka, nakon dvije decenije rada za milanskog vojvodu Ludovika Sforcu, Leonardo da Vinči se vratio se u Firencu. Imao je skoro 50 godina, i već je bio poznat po svojim naučnim i umjetničkim dostignućima, uključujući inovativni dizajn katapulta oko 1485. godine i fresku Poslednja večera (1495–98).

Čezare Bordžija, ambiciozni sin pape Aleksandra VI, postao je Leonardov mecena 1502. godine, a jedno od prvih zaduženja za Leonarda bilo je stvaranje mape grada Imole, u blizini Bolonje, grada koji je zauzeo 1499. godine.

Osvajanje ovog grada bilo je ključno za ovog harizmatičnog i mladog zapovjednika, a njegovo kontrolisanje zahtijevalo je razumijevanje njegove geografije. 

U 16. vijeku, mape gradova obično su bile simbolične sa uveličanim vjerskim građevinama. Leonardov plan Imole radikalno je promijenio tu praksu, sa ciljem da napravi praktičan prikaz grada sa stvarnom situacijom na terenu. Leonardo je primijenio tehniku mapiranja koju je razvio firentinski humanista Leon Batista Alberti, koji je prvi mape crtao u polarnom koordinatnom sistemu.

Leonardo je pošao od Albertijeve tehnike, ali ju je prilagodio tako da uhvati tačnije udaljenosti i proporcije.

Na sredini rešetke ucrtao je gradsku pijacu, a od nje osam glavnih pravaca. Istoričari vjeruju da je Leonarno podatke prikupljao na terenu, polazeći od svoje centralne tačke, pijace, a zatim pomoću kompasa i odometra mjerio rastojanja i dužine ulica.

Mapu je upotpunio pomoću geometrije, i tako stvorio prvu mapu koja je predstavljala, od gore gledano, “spljošteni” grad sa tačnim podacima.

Ovakve mape koriste se i danas, a pomoću Leonardovog plana Imole, istoričari tvrde, i danas, gotovo pet vjekova kasnije, mogli biste da se krećete kroz grad.