Škotski glumac bio je najpoznatiji po ulogama u filmovima o Džejmsu Bondu.

Pravo ime mu je Tomas, ali su ga još od detinjstva oslovljavali po srednjem imenu.

Kada se sa 16 godina priključio Kraljevskoj mornarici, dobio je i svoje prve tetovaže – „Mama i tata“ i „Škotska zauvjek“.

Zbog zdravstvenih problema, brzo je napustio vojsku. Izdržavao se glancajući kovčege za sahrane, raznoseći mlijeko, kao spasilac na bazenu, pozirajući nag studentima umjetničke akademije. Filmom je počeo da se bavi prvo kao statista.

Igrao je u sedam naslova o agentu britanske tajne službe, i jedini je glumac koji je Bonda glumio u tri intervala. Ipak, od serijala je odustao da bi se posvetio drugim glumačkim projektima.

Iako ne toliko plaćeni kao najpopularnija svjetska franšiza, filmovi poput Hičkokove „Marni“, „Brda“ Sidnija Lumeta, „Čovjeka koji je htio da bude kralj“ Džona Hjustona, „Ime ruže“ donijeli su mu pohvale kritike i filmske nagrade. Svog jedinog Oskara osvojio je za ulogu u ostvarenju „Nesalomljvi“ Brajana de Palme.

Devedesetih je snimao bioskopske hitove – „Indijana Džouns i poslednji krstaški pohod“, „Lov na Crveni oktobar“, „Steijena“… Jedan od poslednjih naslova u kome igra je „U potrazi za Foresterom“, simbolično imajući u vidu da je izjavio da se više ne bavi filmom „zbog ludaka koji sada snimaju u Holivudu“.

Zabilježeno je i da je odbio ulogu Gandalfa u „Gospodaru prstenova“, ali i da se pojavi u „Matriksu“.

U braku je bio od 1975. sa marokanskom slikarkom Mišelin Rokburn. I njegov sin Džejson je glumac. Majkl Kejn mu je bio blizak prijatelj. Obožavao je golf i bio je veliki fan Rendžersa iz Glazgova.

Njegova glumačka karijera trajala je decenijama, a brojne nagrade uključuju Oskara, dvije nagrade Bafta i tri Zlatna globusa.

Uglavnom su ga smatrali najboljim glumcem koji je igrao 007 u dugogodišnjoj franšizi, često imenovan kao takav na anketama. Kraljica ga je proglasila vitezom u palati Holirood 2000. godine. U avgustu je proslavio 90. rođendan.