Predstava “Magbet” otvara 28. Hercegnovske aprilske pozorišne svečanosti (HAPS)
Predstava “Magbet”, nastala po istoimenom djelu Viljema Šekspira, u adaptaciji i režiji Nikite Milivojevića, koprodukcija JU „Grad teatra” Budva, Srpskog narodnog pozorišta, Novi Sad, Beogradskog dramskog pozorišta, ITAKA Art centra, Inđija i Újvidéki Színház (Novosadskog pozorišta), otvoriće u ponedjeljak 17. aprila, (Dvorana PARK, 20 i 30 č.), 28. Hercegnovske aprilske pozorišne svečanosti (HAPS) koje donose predstave koje povezuje koncept POZORIŠTE I MUZIKA.
Podsjetićemo da je predstava “Magbet” premijeru imala na XXXVI festivalu “Grad teatar” i da je publika imala priliku da je prati tokom četiri festivalske večeri.
U riječi reditelja Nikita Milivojević se osvrnuo na činjenicu da je: “’Magbet’ ona vrsta izazova za koji se reditelj sprema godinama, priželjkuje ga i ‘plaši’ ga se u isto vrijeme – (slično kao Magbet ubistva kralja). Među raznim čuvenim Šekspirovim mislima, koje se često citiraju, posebno mjesto ima ona da: ‘Magbet je ubio san, spavati više neće’… Postoje razne zanimljive studije na temu Šekspira i snova u njegovim komadima. Smatra se da je od svih Šekspirovih velikih tragedija ‘Magbet’ najviše vezan za snove (Frojd se takođe bavio ‘Magbetom’). U tom smislu, ova predstava je nastala kao istraživanje upravo u vezi sa snovima. S obzirom na to da je inspirisana raznim slikama iz snova, mogao bih reći da je glavni lik u predstavi – San. Magbet u jednom trenutku kaže: ‘I sem nestvarnoga, ništa stvarno nije’. Ova čudesna misao učinila mi se kao nešto iz čega je moguće tumačiti ceo komad. Od trenutka kada mu vještice kažu proroštvo, za Magbeta stvarnost postaje košmar. Sve što se dešava čini se da je samo plod njegove vlastite pomračene svijesti. Scene kao iz sna da dolaze: stvarno i nestvarno, moguće i nemoguće… Realno i fiktivno miješaju se, postaju ona ivica noža kojom se sve vreme nesigurno kreće. Svijet kao jedno potpuno košmarno, haotično, ‘nestvarno’ mjesto, mislim da je prilično tačna dijagnoza i svega onoga što trenutno živimo”.
Pored Nikite Milivojevića koji potpisuje adaptaciju i režiju, a zajedno sa Željkom Piškorićem i scenografiju, autorski tim predstave čine i Amalija Benet, koja je zadužena za scenski pokret i izbor muzike, Jelena Stokuća, kostimograf, i dr Dejan Sredojević, scenski govor.
U predstavi igraju: Anica Petrović, Nevena Nerandžić, Maja Stojanović, Jelena Simić, Dejan Đonović, Branislav Jerković, Arpad Mesaroš, Marko Marković, Milan Zarić, Ivana Pančić Dobrodolac/ Sonja Kesler i Pongo Gabor.