Nakon uspješnih izvođenja u Podgorici, Baru i Bijelom Polju, poetsko – muzički performans, antikabare “Džentlmen” biće u prilici da pogleda i publika u Kolašinu, 19. septembra u sali Centra za kulturu Kolašin, sa početkom u 20h.

Koproducenti „Džentlmena“ su Kulturno – informativni centar „Budo Tomović“ i Kulturni centar Bar.

Riječ je o kompletno autorskom projektu čiju režiju i poeziju potpisuje pisac i dramaturg Obrad Nenezić, uloga je povjerena glumcu Jovanu Daboviću, a kompozitor i izvođač je Slobodanka Bobana Dabović Đurić. Kostime je radila Vera Šoškić, a scenografiju Darko Musić.

Neuobičajen i zanimljiv spoj klavirske muzike, recitacije i poezije ono je što odlikuje ovu savremenu scensku formu, a nakon odličnih reakcija u Podgorici, Baru i Bijelom Polju i kolašinska publika moći će da uživa u ovom upečatljivom antikabareu i interesantnoj i dinamičnoj muzičko – dramskoj igri Jovana Dabovića i Slobodanke Dabović Đurić.

“Ako danas kabare poznajemo kao žanr koji želi da zabavi publiku, onda je antikabare “Džentlmen” sušta suprotnost tome…Sačuvati poetiku i publiku je i naš cilj…

Antikabare “Džentlmen” nije stvoren da se nameće. Neće riješiti nijedan veliki problem, kako u geopolitici i društvu, tako ni autorima, ali je priuštio nezaboravan proces – mjesece i mjesece neprestanog rada na poeziji i muzici, za koje su vrijeme autori shvatili da ne samo da postoji prostor za čistu poetiku, već da taj prostor nikad nije bio ni upitan, jer taj prostor je sam čovjek, a kad, koliko i hoće li uopšte zakoračiti u tu svoju bezgraničnost to je na njemu samom.

Antikabare “Džentlmen” ima svoju dramsku formu i strukturu, ali ona je sekundarna u odnosu na impresiju koju izaziva spoj poezije i muzike. Muzike, koja opet, prati poeziju i umjesto da je kroti, ona joj daje slobodu koja je ograničena jedino vremenskim izvođenjem, ali ostaje kao utisak, ili otisak poput tetovaže u gledaočevoj percepciji i recepciji. Tetovaže koja se ne briše. Koja nije modni detalj. Ni broj. Ni pripadnost… Već određenost i trajanje. Što je svrha svake umjetnosti.

“Džentlmen” se obraća jednoj, imaginarnoj ženi, koja je njegov “Crno-bijeli svijet”, “Neizdrž”, “Gospod, ali ne i Bog”… Njegov “Centar svijeta”, ali ne samo kao žena, već personifikacija života, sa svim njegovim vrlinama i manama, izazovima i nedaćama, radostima i ljepotama…. Odnosno, “Džentlmen” će nam interpretirati i ispjevati čitavu “Istoriju njihove bolesti” u kojoj je ljubav uzrok i posljedica za sve motive od kojih se živi i od kojih se, napokon, i umire.” pisac i dramaturg Obrad Nenezić