Duodrama „Dve žene i jedan rat“ u nastavku pozorišnog programa „Ljetopisa“

Duodrama „Dve žene i jedan rat“ u nastavku pozorišnog programa „Ljetopisa“

Beogradska duodrama „Dve žene i jedan rat“, u produkciji „Dom Jevrema Grujića“ i režiji Aleka Conića biće odigrana u utorak, 22. septembra kao dio pozorišne selekcije ovogodišnjeg „Ljetopisa“. Uloge u predstavi igraju poznate glumice Vjera Mujović i Marija Bergam. Zbog loših vremenskih uslova, predstava će se igrati u velikoj sali barskog Doma kulture gdje je moguće obezbijediti propisanu distancu u gledalištu. Maksimalni dozvoljeni broj gledalaca u zatvorenom prostoru je 50, a u zavisnosti od interesovanja predstava će biti odigrana dva puta, u 19 i 21h. Karte se mogu rezervisati putem broja telefona 068/278-760, a detaljnije informacije o terminima igranja publici su dostupne na sajtu www.barskiljetops.me i putem društvenih mreža Facebook i Instagram.

Duodrama „Dve žene i jedan rat“ govori o prijateljskom odnosu dva naroda, srpskog i američkog tokom Velikog rata, najkritičnijeg perioda istorije ove zemlje, a koja se ogleda kroz sudbinu dveju žena, koje su višegodišnjim, strastvenim zalaganjem za Srbiju širile diplomatsku misiju širom sveta. Jedna je Amerikanka – Mabel Danlop Gordon Grujić, udata za srpskog diplomatu, Slavka Grujića, a druga Srpkinja – Jelena Lozanić, kasnije udata za najvećeg američkog dobrotvora srpskog naroda Džona Frotingama. Obje imaju dvije domovine- Srbiju i Ameriku. 

Zbog svog snažnog humanitarnog rada, Mabel Grujić je svjetska štampa prozvala srpskom Jovankom Orleankom. Prepričavalo se kako je okupila i ujedinila američke dame iz visokog društva da pletu vunene čarape za srpske vojnike na frontu i sa svojim usvojenim narodom prešla Albaniju, tokom čega je zauvek izgubila šansu za potomstvom. Zajedno sa Mihajlom Pupinom gradila je domove za napuštenu srpsku siročad i mobilisala američke lekare da dođu u Srbiju i pomažu svojim kolegama u bolnicama. Njenom predavanju o stradanju srpskog naroda na Univerzitetu Prinston prisustvovalo je preko 4 000 studenata, kao i tadašnji predsednik Univerziteta – Vudro Vilson, koji postaje njen veliki prijatelj. Jedna od najvećih zasluga ovog srpsko-američkog para, Mabel i Slavka Grujića, jeste animacija Karnegi fondacije da uputi novac – tadašnjih 100 000 dolara, za izgradnju Univerzitetske biblioteke u Beogradu, što će ostati jedan od njihovih najvećih doprinosa.

Sa druge strane – Jelena Lozanić, ćerka prvog rektora beogradskog univerziteta, Sime Lozanića bila je veliki borac za ženska prava, a tokom rata dobrovoljna bolničarka koja se brinula o ratnoj siročadi. Kao predstavnica jugoslovenskog Crvenog krsta, tokom rata, od 1915. do 1920. godine, odlazi u veliku humanitarnu misiju u Ameriku gde sakuplja novac za srpsku vojsku i iznemogao narod. Upravo tamo upoznaje svoju najveću ljubav – Džona Frotingama, koji je već uveliko zaražen ljubavlju prema Srbiji u kojoj je proveo najlepše godine tokom kojih je othranio preko 600 dece iz Vranja i okoline.

Message
x